technika – litografia barwna na papierze /wersja II/
63,5 x 44,5 cm, nr inw.: MCh/Sg-167.

Grafika jest jedną z trzech prac litograficznych Autora ofiarowanych do Kolekcji Współczesnej Sztuki Polskiej Muzeum w Chojnicach w 2014 r. podczas wernisażu wystawy dwóch artystów – Ojca i Syna – Włodzimierza i Błażeja Ostoja Lniskich pt. Ostoja Lniscy. Między akademią a sztuką ludową. Rodzinny dwugłos o sztuce – prezentowanej w muzealnej Galerii w baszcie Kurza Stopa. Ukazując wyjątkowość podejścia Autora do techniki litografii Dorota Folga Januszewska w albumie pt. Kaszubskie ostoje obrazów (2019) zauważyła: „Wydaje się, że Błażej Ostoja Lniski wybrał litografię nie tyle jako technikę, lecz raczej jako wyzwanie”, w które wpisane są – z jednej strony „kamienny spokój i trwanie”, z drugiej – „ulotność i tymczasowość”.

Sam Autor następująco pisał w 2007 r. o wyraźnych odniesieniach do natury w swej twórczości: „W moich pracach nawiązuję do organicznych form natury widzianej z bliska, kiedy to uwidacznia się cała jej skomplikowana struktura wraz z różnorodnością materii i giętkich pląsających linii. System znaków, który buduję, wyłania się powoli, w miarę jak skupiam uwagę i skłaniam swą rękę, by podążała za fantastyczną arabeską splątanych linii. Moje znakowanie wyrasta nieco na podobieństwo rafy koralowej, a bierna materia plastyczna przeradza się w żywą materię organiczną… Natura, będąc najlepszą nauczycielką, jest w stanie pokazać wszystkie zależności, całą złożoność określającą formę i kolor, który ją buduje. My jesteśmy składnikami, które stanowią część natury, a to co nosimy w sobie, co proponujemy jest niczym innym, jak poszerzaniem o nowe pojęcia – nowe formy, które mają SZANSĘ zaistnienia. Dlatego krajobraz, tak bliski mej twórczości, pojawia się w rozmaitych wariacjach. Są to warianty rzeczywistości, elementy – okruchy ziemi, które składam, posługując się sobie właściwym alfabetem ZNAKÓW. Znaki te układam w odmiennym otoczeniu i konfiguracji.”

Błażej Ostoja Lniski – ur. w 1974 w Czersku. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1994–1999). Dyplom z wyróżnieniem zrealizował na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego; aneks z litografii u prof. Władysława Winieckiego. Od 1999 roku związany z macierzystą uczelnią. Profesor sztuk plastycznych, kierownik Pracowni Litografii, Kierownik Katedry Grafiki Warsztatowej (2016-2020). Od 2012 r. pełnił funkcję Dziekana Wydziału Grafiki. W czerwcu 2020 r. został wybrany Rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na kadencję 2020-2024.

Uprawia malarstwo i grafikę – głównie litografię oraz projekty edytorskie. W 2008 roku został laureatem Nagrody im. Tadeusza Kulisiewicza. Jest też wielokrotnym laureatem warszawskiego konkursu Najlepsza Grafika Miesiąca. W latach 2011 i 2014 otrzymał nagrody PTWK za Najpiękniejszą Książkę Roku oraz Nagrodę Honorową Towarzystwa Bibliofilów Polskich (2011).