Standardy Ochrony Małoletnich - wersja skrócona

Standardy Ochrony Małoletnich - wersja skrócona

 

1.     Standardy stanowią zbiór zasad i reguł, które mają zapewnić bezpieczeństwo wszystkim dzieciom odwiedzającym Muzeum oraz uczestniczącym w zajęciach grupowych takich jak warsztaty i lekcje muzealne.

2.     Standardy obejmują spis zasad obowiązujących podczas zatrudniania pracowników w Muzeum, procedury reagowania na podejrzenie krzywdzenia dzieci, zasady postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa dzieci oraz zasady bezpiecznych relacji między pracownikami Muzeum a dziećmi oraz między samymi dziećmi.

3.     Standardy stanowią również zasady ochrony danych osobowych i wizerunku dzieci w Muzeum.

4.     Każde dziecko przebywające w Muzeum musi czuć się dobrze i bezpiecznie.

5.     Jeśli dziecko czuje się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, podczas przebywania w Muzeum, zgłasza to swojemu  opiekunowi albo pracownikowi Muzeum.

6.     Relacje pracowników Muzeum z dziećmi oparte są na wzajemnym szacunku.

7.     Wszystkie dzieci są traktowane na równi bez względu na płeć, orientację seksualną, status społeczny, niepełnosprawność czy poglądy.

8.     Pracownicy Muzeum nie zawstydzają, nie upokarzają, nie lekceważą, nie poniżają i nie obrażają dzieci.

9.     Pracownicy Muzeum nie mogą stosować przemocy fizycznej wobec dzieci jak np. uderzanie, szarpanie, popychanie itp.

10.   Pracownicy Muzeum nie mogą krzyczeć, używać wulgarnych słów, częstować dzieci papierosami, alkoholem czy też  innymi używkami.

11.   Pracownikom Muzeum nie wolno dotykać, przytulać, głaskać i łaskotać dzieci.

12.   Pracownikom Muzeum nie wolno krytykować wyglądu i ubioru dziecka.

13.  Pracownikom Muzeum nie wolno zamieszczać zdjęć w internecie bez zgody dziecka i opiekuna oraz robić zdjęcia dzieciom dla celów prywatnych.

14.   Dzieci przebywające w Muzeum są zobowiązane do przestrzegania zasad  i norm obowiązujących podczas zwiedzania lub uczestniczenia w warsztatach muzealnych.

15.   Podczas pobytu w Muzeum, dzieci nie stosują przemocy fizycznej, słownej lub psychicznej.

16. Dzieci będące świadkami stosowania jakiejkolwiek formy przemocy przez inne dzieci są zobowiązane do zgłoszenia  zajścia opiekunowi lub pracownikowi Muzeum.

17. Jeśli dziecko potrzebuje pomocy, może skorzystać z telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży pod numerem 116 111,  policyjnego telefonu zaufania 800 120 226 lub niebieskiej linii dla ofiar przemocy w rodzinie 800 120 002. Rozmowy są anonimowe i bezpłatne.