W języku kaszubskim: diôbli bas / brumbas
Ludowy instrument muzyczny
Nr. inw. MCh/E-1330
Autor: Czesław Birr
Czas powstania: 1995 r.
Wymiary: wys. 151cm

Ludowy instrument muzyczny, zaliczany do grupy instrumentów strunowych – chordofonów. Zbudowany z korpusu składającego się z długiej listwy i nabitej w jej dolnej części profilowanej żółto-niebieskiej deski w kształcie skrzypiec, wraz z prostokątnym pudłem rezonansowym w kolorze czerwonym i przymocowanym do jego dna dzwoneczkiem. Posiada dwie druciane struny wychodzące z pudła i przymocowane u góry do dwóch drewnianych kołków. Na szczycie listwy umieszczona została rzeźbiona i polichromowana głowa diabła z rogami, brodą i wąsami oraz wystającym czerwonym językiem. Na niej kapelusz składający się z dwóch nałożonych na siebie talerzy blaszanych i skórzanego kapturka. W tylnej części ronda kapelusza, do talerzy przymocowano liczne brzękadła w postaci blaszanych płytek i dzwonków, pod brodą zaś, u góry listwy korpusu przywiązane zostały liczne kolorowe wstążki, sięgające pudła rezonansowego.

Mimo, że diabelskie skrzypce zaliczane są do chordofonów, towarzyszą kapelom kaszubskim pełniąc rolę instrumentu perkusyjnego i nadającego rytm. Dawniej wykorzystywane były jako obrzędowy instrument, czy narzędzie muzyczne służące do tworzenia antymuzyki/hałasu wprowadzającego w rzeczywistość obrzędową świąt w okresie Adwentu i Bożego Narodzenia.