W maju 2015 roku, decyzją Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Gdańsku, do kolekcji archeologicznej muzeum w Chojnicach został przekazany tzw. skarb archeologiczny. Zespół zabytków odkryty przypadkowo w listopadzie 2014 roku, na polu ornym w Charzykowach, liczy 32 obiekty i łączony jest z kulturą łużycką V okresu epoki brązu. Łużycki skarb z Charzyków ma unikatowy charakter ze względu na rodzaj występujących w nim obiektów i ich kunsztowne wykonanie. Obok stosunkowo często występujących w skarbach siekierek tulejkowatych z uszkiem, zespół zawiera dłutko, ornamentowany grot oszczepu, trybowane okucie, złom w formie pręta brązowego, fragmenty zapinki typu Spindlersfeld i przede wszystkim niespotykane na terenie ziemi chojnickiej elementy rzędu końskiego i zaprzęgu - guzy, ogniwka, ażurowe okucia, ażurowe ozdoby naczółka lub nachrapnika oraz brzękadła, będące częścią wędzidła. Zespoły takie znane są głównie z terenu Wielkopolski, Śląska, Ziemi Lubuskiej i Pomorza Zachodniego. Charzykowski skarb archeologiczny po starannej konserwacji i analizach badawczych przeprowadzonych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu pod kierunkiem dra M. Kołyszki,  prezentowany był w chojnickim muzeum na czasowej ekspozycji tematycznej pt. Skarby ukryte w ziemi. Łużycki skarb z Charzyków w świetle kolekcji brązów na Pomorzu. Zespół zabytków skarbu pokazano w kontekście porównawczym innych skarbów archeologicznych, użyczonych ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum w Koszalinie, Muzeum Okręgowego w Pile oraz Muzeum Okręgowego w Toruniu.

Od 10 lipca zespół charzykowskiego skarbu wyeksponowano w Bramie Człuchowskiej na ekspozycji poświęconej sztuce konserwacji pt. Non multa sed multum. Nabytki i konserwacja zbiorów w Muzeum Historyczno – Etnograficznym w Chojnicach 2002 – 2017.