Nr inw.: MCh/A-424
Czas powstania: kultura łużycka V EB (900-700 lat p.n.e.)
Materiał: brąz
Technika: odlew, puncowanie
Wymiary: dł. 6,8 cm, szer. 4,3 cm

Zabytek stanowi kolejny element łużyckiego skarbu brązowego, odkrytego przypadkowo w 2014 r. w Charzykowach, gm. Chojnice. Skład depozytu można określić jako sensacyjny, ponieważ zawiera 32 elementy wyjątkowe ze względu na swe bogactwo, przeznaczenie i kunsztowne wykonanie. W skład depozytu wchodzą narzędzia, ozdoby, elementy rzędu końskiego i zaprzęgu (guzy, ażurowe okucia, rozdzielacze rzemieni, brzękadła) oraz broni, także złomu w formie prętów.

Okucie ażurowe /aplikacja/ to element uprzęży końskiej. Obiekt ma kształt dwóch mocno wydłużonych, spłaszczonych elips, stykających się bokami. Wzdłuż ich dłuższych boków, w jednej linii występują nieregularnie wycięte otworki w formie trójkącików – w jednej z elips po 7 z każdej strony, w drugiej po 8 z każdej strony. Brzegi zewnętrzne oraz krawędzie na linii styku obu elips są profilowane. Aplikacja została odlana w formie. Otworki wycięto za pomocą puncy. Od strony spodniej znajdują się cztery trzpienie do przymocowywania do uprzęży - po dwa na każdej elipsie. Okucie, oprócz funkcji ozdobnych, mogło pełnić rolę rozdzielacza rzemieni uprzęży końskiej. Powierzchnia aplikacji pokryta jest w całości zieloną patyną szlachetną.

Podobne wydłużone aplikacje w formie elips, jednakże zdobione guzkami w kształcie półkul, znane są ze skarbów ze Skórki, pow. Złotów; z Korlina, pow. Sławno i Rzyszczewa, pow. Sławno.

H. Rz.